|
|
|
Szukając początków istnienia miejscowości Słopnice musimy się cofnąć do połowy wieku XIV. Okres panowania Władysława Łokietka oraz Kazimierza Wielkiego to czasy wzmożonej kolonizacji na prawie niemieckim i jak wiele na to wskazuje wtedy to lokowano naszą wieś. Wówczas to akcję osadniczą w dolinie rzeki Słopnicy podjął prawdopodobnie król Kazimierz Wielki. Karczowano las po obu stronach potoku i po stronie lewej lokowano Słopnice Królewskie, będące własnością króla, a po stronie prawej Słopnice Szlacheckie nadawane przez króla szlachcie. W 1815 roku w Słopnicach (ówczesna Słopnica Królewska) urodził się Jan Kanty Andrusikiewicz przywódca powstania chochołowskich górali przeciwko zaborcom. W czasie I wojny światowej na terenie Słopnic przebywali żołnierze Legionów Polskich wraz z Józefem Piłsudskim, którzy stoczyli zwycięską bitwę na przełęczy Rydza Śmigłego z wojskami rosyjskimi. Okres II wojny światowej to lata walki z hitlerowskim okupantem, prowadzonej przez silne w Słopnicach oddziały partyzanckie. Podział Słopnic na królewskie i szlacheckie utrzymał się aż do XX wieku. Efekt wielowiekowego podziału był zauważalny w administracji, historii i zwyczajach. Wsie miały również własne herby Słopnice Królewskie - kosę i grabie, a Słopnice Szlacheckie - sowę. Gmina Słopnice powstała w 1930 roku, a w nazwie wsi utworzonej z dwu odrębnych przez wieki Słopnic (Królewskich i Szlacheckich) zaczęto używać liczby mnogiej - Słopnice. Gmina Słopnice istniała jednak tylko przez 5 lat - do czas włączenia jej do Gminy Tymbark. Administracyjna przynależność Słopnic do Gminy Tymbark trwała do 1952 roku, gdy utworzono w Słopnicach Gromadzką Radę Narodową. Likwidacja gromad spowodowała, że od 1 stycznia 1973 roku Słopnice ponownie znalazły się w granicach Gminy Tymbark i dopiero zmiana ustroju państwa w 1989 roku przywróciła nadzieje mieszkańców Słopnic na przywrócenie samodzielnej gminy. Starania lokalnej społeczności przyniosły efekt i 1 stycznia 1997 roku, po odłączeniu się od Gminy Tymbark, na nowo utworzono Gminę Słopnice. Obecna postać nazwy miejscowości Słopnice nie jest pierwotna. Choć już w roku 1418 pojawia się sformułowanie „ de Slopnicze”, a w 1629 „Slopnice”, to jednak dzisiejsza nazwa wchodzi w użycie dopiero w XVIII, XIX wieku. br> Wcześniej natomiast wieś zwała się Słopnicza (1400), Slopnicza (1405), Słopnica (1596,1618, 1655, 1665, 1730, 1748). Nazywała się tak jak płynący przez nią potok – Słopnica. Mamy tu więc do czynienia z nazwą miejscową a zarazem rzeczną o identycznym brzmieniu. Analogicznych przykładów w pobliskich miejscowościach jest wiele. Na przykład: „rzeka Kasina, która płynie ze Śnieżnicy” (1254) oraz wieś „Kasina”; „potok Mszana” (1254) oraz miejscowość „Mszana” (1365); „Czarny Dunajec” (1234) – nazwa rzeczna oraz „Czarny Dunajec” (1350) – nazwa miejscowa; Łososina – nazwa rzeczna oraz miejscowa; „Kamienica” – nazwa rzeczna i miejscowa oraz „Ochotnica” – nazwa rzeczna i miejscowa. Nazwa rzeczna Słopnica względnie Słopnicza nie nastręcza trudności od strony znaczeniowej. Pochodzi ona od słowa: słop, słęp czyli sieć, rodzaj płotu do łowienia ryb. Tak więc w połowie XVI wieku łowiono jeszcze ryby dla dzierżawców tylko w potoku Czarnym, gdyż w Słopnicy było ich już bardzo mało. Ale wcześniej, zapewne już w XIV wieku, łowiono tam pstrągi sposobem słopowym, aż w końcu w rybostanie bardzo się „przerzedziło”. Wyginęły pstrągi, z użycia wyszedł termin „słop”, ale zachowała się nazwa Słopnice. | |